O Χαράλαμπος Ν. Σμπαρούνης γεννήθηκε στο Ευπάλιο Δωρίδος του νομού Φωκίδος το 1929. Περάτωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη Ναύπακτο το 1947 και φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1948 μέχρι το 1954, οπότε και έλαβε το πτυχίο της Ιατρικής με βαθμό "Λίαν Καλώς". Υπηρέτησε ως έφεδρος ανθυπίατρος από τον Ιούνιο 1955 μέχρι τον Ιανουάριο 1958 στο 449 ΚΑΤ (έξι μήνες) και στο 401 ΓΣΝΕ (δύο χρόνια). Μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής του θητείας υπηρέτησε ως ειδικευόμενος βοηθός στη Χειρουργική Κλινική του "Γερουλανείου Ιδρύματος - Νοσοκομείο Σμπαρούνη" από το 1958 μέχρι το 1961. Το 1960 έλαβε τον τίτλο της ειδικότητος του Χειρουργού και το ίδιο έτος αναγορεύθηκε Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών με βαθμό "Άριστα". Από το 1961 μέχρι το 1970 εργάσθηκε στη Β' Χειρουργική Κλινική του Θεραπευτηρίου "Ευαγγελισμός" ως βοηθός και Επιμελητής της Κλινικής. Το 1970 προσελήφθη στην Α' Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1972 αναγορεύθηκε παμψηφεί Υφηγητής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. Από το 1974 μέχρι το 1981 υπηρέτησε ως Εντεταλμένος Υφηγητής στην Α' Χειρουργική Κλινική του Α.Π.Θ. με ανάθεση αυτοδύναμου έργου. Το 1981 εξελέγη Τακτικός Καθηγητής της Β' Χειρουργικής Προπαιδευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. Το 1976, ο Χ. Σμπαρούνης μετά από εκπαιδευτική άδεια επισκέφθηκε τη Μεγάλη Βρετανία και παρακολούθησε τις εργασίες και τα εκπαιδευτικά προγράμματα διαφόρων Κέντρων (Middlessex Hospital, Westminster Hospital, St. Mark's Hospital, General Infirmary Leeds, Gen. and Queen Elizabeth Hospital Birmingham). Η υπό τη διεύθυνσή του Β' Χειρουργική Προπαιδευτική Κλινική λειτουργούσε και συνεχίζει ως σήμερα να λειτουργεί ως Γενική Χειρουργική Κλινική στο Ιπποκράτειο Γενικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης (τ. Αγία Σοφία) και επί των ημερών του ανακαινίσθηκε πλήρως και διαμορφώθηκε σε μια σύγχρονη θεραπευτική μονάδα. Συγχρόνως οργάνωσε στην Κλινική "Εργαστήριο Έρευνας και Πειραματικής Χειρουργικής", στο οποίο εκπονήθηκε σημαντικός αριθμός πειραματικών εργασιών κυρίως στην έρευνα της αλκαλικής γαστρίτιδας, πολλά ερευνητικά πρωτόκολλα, ορισμένα εκ των οποίων βρίσκονται ακόμα εν εξελίξει, ενώ ικανός αριθμός διδακτορικών διατριβών προέκυψαν από τις πειραματικές αυτές έρευνες. O Χ. Σμπαρούνης καθ' όλα τα έτη της ιατρικής του σταδιοδρομίας παρακολούθησε και συμμετείχε σε περισσότερα από 140 Συνέδρια, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ συμμετείχε στην οργάνωση αρκετών εξ αυτών, τόσο πανελληνίων, όσο και διεθνών. Επίσης συμμετείχε μόνος ή με συνεργάτες του στην εκπόνηση ικανού αριθμού εργασιών (περίπου 300), οι οποίες καλύπτουν όλο το φάσμα της χειρουργικής, κλινικής και πειραματικής. Ήταν μέλος 30 Ιατρικών Εταιρειών, Ελληνικών και Διεθνών και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου πολλών εξ αυτών, καθώς και Πρόεδρος της "Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης". Ως Πρόεδρος της Ι.Ε.Θ. καθιέρωσε από το 1984 τη διεξαγωγή του "Βορειοελλαδικού Ιατρικού Συνεδρίου" με ιδιαίτερη επιτυχία, το οποίο έκτοτε πραγματοποιείται κάθε έτος. Υπήρξε επίσης μέλος της "Επιτροπής Νοσοκομειακών Λοιμώξεων" του Υπουργείου Υγείας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, της "Επιτροπής Ανώτατης Παιδείας" και της "Επιτροπής Ειδικότητος της Χειρουργικής" στη Βόρειο Ελλάδα. Ως μέλος και Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου Αγία Σοφία (νυν Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης) συνέβαλε στην αναδιάρθρωση και λειτουργία των Κλινικών και των Κέντρων Έρευνας του Νοσοκομείου. Μετά την ίδρυση των Πανεπιστημίων Κρήτης και Δημοκριτείου Θράκης συμμετείχε ως εισηγητής και εκλέκτορας του επιστημονικού προσωπικού των Ιατρικών Σχολών Κρήτης και Αλεξανδρούπολης. Oλοκλήρωσε το τρίτομο έργο "Γενική Χειρουργική", το οποίο υπήρξε το βοήθημα για τους φοιτητάς, τους ειδικευομένους στη Χειρουργική και τους Χειρουργούς για μια περίπου δεκαετία. Το 1996 αποχώρησε από το Πανεπιστήμιο, αφού συμπλήρωσε το όριο ηλικίας. Δυστυχώς ένα έτος αργότερα απεβίωσε μετά μακρά ασθένεια την 23η Oκτωβρίου 1997.