O Γεράσιμος Μακρής - Κουγιανός γεννήθηκε στο Αργοστόλι το 1911. Oλοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη γενέτειρά του και σε ηλικία μόλις 16 ετών άρχισε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1933. Ως φοιτητής διορίστηκε το 1931 υποβοηθός στην Α' Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών υπό τον Καθηγητή Μαρίνο Γερουλάνο, θέση στην οποία υπηρέτησε μέχρι το 1933. Στην ίδια κλινική υπηρέτησε ως εσωτερικός βοηθός κατά την περίοδο 1934-1938 και ως πανεπιστημιακός βοηθός κατά την περίοδο 1939-1943, ενώ παράλληλα εργάστηκε επί είκοσι μήνες (1935-1936) ως εσωτερικός βοηθός στην ιδιωτική κλινική του Καθηγητή Μαρίνου Γερουλάνου. Ακολούθως εργάστηκε ως επιμελητής στην Α΄ Χειρουργική Κλινική του Λαϊκού Νοσοκομείου κατά την περίοδο 1943-1956, ενώ το 1956 διορίστηκε Διευθυντής της Χειρουργικής Κλινικής του Νοσοκομείου "Παμμακάριστος", θέση στην οποία παρέμεινε επί 11 έτη. Το 1952 με κρατική υποτροφία μετέβη στο Παρίσι στο Νοσοκομείο Broussais όπου εργάστηκε στην Κλινική του Καθηγητή D' Allaines και ασχολήθηκε με θέματα, τα οποία αφορούσαν στη Χειρουργική του οισοφάγου. Ακολούθως μετέβη στο Λονδίνο, όπου παρακολούθησε χειρουργική θώρακος στα Νοσοκομεία Brompton και Hammer-smith. Έκτοτε, με ταξίδια διαρκείας στο Παρίσι παρακολουθούσε στο Νοσοκομείο Bauzon τις εργασίες της Πανεπιστημιακής Κλινικής υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Lortat-Jacob. Το 1967 εκλέχτηκε Έκτακτος Καθηγητής με τριετή θητεία και Διευθυντής της Β' Χειρουργικής Κλινικής του Α.Π.Θ. Το 1969 διορίστηκε τακτικός Καθηγητής στην ίδια θέση, στην οποία υπηρέτησε αδιάλειπτα μέχρι την ημέρα του αιφνίδιου θανάτου του το 1975. Ως Καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. κατορθώνοντας να επιχορηγηθεί το Κεντρικό Νοσοκομείο από το τότε Υπουργείο Κοινωνικών Υπηρεσιών, μπόρεσε να δημιουργήσει μικρούς τρίκλινους θαλάμους και να κατασκευασθεί αμφιθέατρο, το οποίο σήμερα φέρει τιμητικά το όνομά του. Δημιούργησε στην Κλινική του Αγγειοχειρουργικό Τμήμα, Μονάδα Πλαστικής Χειρουργικής και τις υποδομές για τη διενέργεια μεταμοσχεύσεων νεφρού. Το συγγραφικό του έργο αφορούσε σε περισσότερες από 300 επιστημονικές εργασίες, οι οποίες κάλυπταν το σύνολο του φάσματος της γενικής χειρουργικής, ενώ υπήρξε πρωτοπόρος σε πλείστες χειρουργικές τεχνικές. Ως δάσκαλος - χειρουργός δημιούργησε Σχολή στη Θεσσαλονίκη με δεκάδες μαθητές, οι οποίοι διαπρέπουν σήμερα ως χειρουργοί και ως διευθυντικά στελέχη κλινικών. Κατά την περίοδο 1974-1975 διετέλεσε Συγκλητικός και υπήρξε μέλος πολλών ελληνικών και ξένων Επιστημονικών Εταιρειών, από τις οποίες στην "Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία" και στην "Ιατρική Εταιρεία Θεσσαλονίκης" θήτευσε ως Πρόεδρος. Για την προσφορά του στην πατρίδα το 1940-1941 και το 1948-1950 και για την προσφορά του στην επιστήμη και την ιατρική εκπαίδευση τιμήθηκε με επτά παράσημα. O Γ. Μακρής απεβίωσε το 1975 σε ηλικία 64 ετών.