O Κωνσταντίνος Τούντας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1917, φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έλαβε το πτυχίο του το 1940. Το 1942 αναγορεύτηκε Διδάκτωρ και το 1952 Υφηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η πορεία του Κ. Τούντα προς την καταξίωση ως κορυφαίου Έλληνα χειρουργού και ακαδημαϊκού διδασκάλου είχε την απαρχή της το 1941 στην Α' Χειρουργική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία τελούσε υπό τη Διεύθυνση του Καθηγητή Γ. Καραγιαννόπουλου. Ως Βοηθός, Επιμελητής και στη συνέχεια ως Υφηγητής της Α' Χειρουργικής Κλινικής οργάνωσε στο "Λαϊκό Νοσοκομείο" το πρώτο σε ελληνικό νοσοκομείο πειραματικό χειρουργείο, το οποίο του επέτρεψε την πραγματοποίηση των πλέον πρωτοποριακών, για την εποχή εκείνη, εγχειρήσεων. Το 1952 πραγματοποίησε σε πειραματόζωα τις πρώτες μεταμοσχεύσεις νεφρού. Σε ανθρώπους πραγματοποίησε τις πρώτες στην Ελλάδα εγχειρήσεις καρδιάς, τις πρώτες πνευμονεκτομές, τις πρώτες ηπατεκτομές και τις πρώτες αναστομωτικές επεμβάσεις για πυλαία υπέρταση. Στην ίδια Κλινική, στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1955, ίδρυσε αιμοδυναμικό κέντρο και πραγματοποίησε τους πρώτους καθετηριασμούς καρδιάς. Το 1955 ανέλαβε τη θέση του Διευθυντή της Β' Χειρουργικής Κλινικής του "Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Πειραιώς", το οποίο αφορούσε σ' ένα περιορισμένων δυνατοτήτων και εμβέλειας νοσοκομείο. Το νοσοκομείο αυτό σε σύντομο χρονικό διάστημα απέκτησε φήμη και εξελίχθηκε σε επιστημονικό κέντρο λόγω των πρωτοβουλιών και των επιστημονικών επιτευγμάτων του Κ. Τούντα, ο οποίος σε σύντομο χρόνο δημιούργησε σύγχρονο πειραματικό χειρουργείο, στο οποίο συνέχισε τις έρευνές του και τις πρωτοποριακές του επεμβάσεις. Στο ίδιο νοσοκομείο ο Κ. Τούντας, χάρη στις προσωπικές σχέσεις τις οποίες διατηρούσε με τον διάσημο Καθηγητή Kolff, ο οποίος υπήρξε ο εφευρέτης του τεχνητού νεφρού, εγκατέστησε το δεύτερο λειτουργούντα τότε στην Ευρώπη τεχνητό νεφρό και το 1957 εφήρμοσε για πρώτη φορά στην Ελλάδα τεχνητό νεφρό σε άνθρωπο. Το 1958 εγκατέστησε την πρώτη συσκευή τεχνητής καρδιάς και πραγματοποίησε τις πρώτες εφαρμογές της. Εφήρμοσε για πρώτη φορά τη μέθοδο της καθολικής ψύξης για τις εγχειρήσεις των συγγενών καρδιοπαθειών και πραγματοποίησε την πρώτη στην Ελλάδα αντικατάσταση ανευρύσματος της αορτής με πλαστικό μόσχευμα. Το 1960 ο Κ. Τούντας εξελέγη Καθηγητής και Διευθυντής της Β' Χειρουργικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία ήταν εγκατεστημένη στο Νοσοκομείο Α.Χ.Ε.Π.Α. Αμέσως φρόντισε να μετατραπεί το υπόγειο του νοσοκομείου σε συγκρότημα πειραματικών χειρουργείων. Στους χώρους αυτούς πραγματοποιήθηκε πλήθος πειραμάτων, τα οποία είχαν διεθνή απήχηση και τα οποία αποτέλεσαν πόλο έλξης πολλών ξένων χειρουργών να επισκεφθούν την Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. και να εργαστούν πλησίον του Κ. Τούντα. Η αποκτηθείσα πείρα από το πειραματικό χειρουργείο επέτρεψε στον Κ. Τούντα να πραγματοποιήσει το 1968 την πρώτη στην Ελλάδα και την 6η στην Ευρώπη μεταμόσχευση νεφρού σε άνθρωπο και να οργανώσει με τον Καθηγητή Δ. Βαλτή την πρώτη μονάδα τεχνητού νεφρού. Επιπρόσθετα, ο Κ. Τούντας πραγματοποίησε στο νοσοκομείο Α.Χ.Ε.Π.Α. τη μοναδική στα ελληνικά χρονικά εγχείρηση Trendeleburg για μαζική εμβολή καρδιάς - πνεύμονος, εγκατέστησε και έθεσε σε λειτουργία τεχνητή καρδιά, αιμοδυναμικό εργαστήριο και μονάδα ανάνηψης με τα πλέον σύγχρονα για την εποχή εκείνη monitors. Κατά τη θητεία του ως Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. διετέλεσε Κοσμήτορας της Σχολής. Το 1968 ο Κ. Τούντας εξελέγη Καθηγητής Χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντής της Β΄ Χειρουργικής Κλινικής, η οποία ήταν εγκατεστημένη στο "Αρεταίειον Νοσοκομείο". Από τη θέση αυτή και έχοντας παράλληλα την ιδιότητα του Προέδρου της Εφορείας του νοσοκομείου επί 12 συναπτά έτη, συνεργαζόμενος με άλλους διακεκριμένους Καθηγητές, πέτυχε να εξοπλιστεί το "Αρεταίειον" με τα πλέον σύγχρονα μέσα (ενδεικτικά αναφέρεται ο πρώτος στην Ελλάδα αξονικός τομογράφος) και να αναδειχθεί ως πρότυπο διαγνωστικό και θεραπευτικό κέντρο. Στο "Αρεταίειον" ο Κ. Τούντας και οι συνεργάτες του πραγματοποίησαν τολμηρές και πρωτοποριακές για την εποχή εγχειρήσεις στην καρδιά, στην αορτή, στον πνεύμονα, στον οισοφάγο, στο ήπαρ, στο νεφρό (δίδυμη μεταμόσχευση), προσφέροντας πνοή ζωής σε εκατοντάδες ασθενείς από πολλές περιοχές της Ελλάδας. Διετέλεσε Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών και αποχώρησε το 1984 ως Oμότιμος Καθηγητής. O Κ. Τούντας έχει να επιδείξει σημαντικό συγγραφικό έργο, στο οποίο περιλαμβάνεται το τρίτομο σύγγραμμα έκτασης 2.650 σελίδων "Χειρουργική", η "Επίτομος Χειρουργική", η οποία επί σειρά ετών διανέμετο στους φοιτητές όλων των Ιατρικών Σχολών, τα βιβλία "Πρώτες Βοήθειες - Επείγουσα Θεραπευτική" και "Η τεχνητή διατροφή και η αποκατάσταση ενός οργανισμού", η μονογραφία "Περί πυλαίας υπερτάσεως", καθώς και 800 περίπου επιστημονικές εργασίες, οι οποίες δημοσιεύθηκαν σε διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά ή ανακοινώθηκαν σε διεθνή συνέδρια. O Κ. Τούντας έχει τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Υπήρξε μεταξύ άλλων Pro-Tempore Professor Washington University, Visiting Professor Harvard University, Visiting Professor Illinois University, Πρόεδρος του "Greek Section of the International College of Surgeons", Deleque της "Societe International de Chirurgie", Αντιπρόεδρος του "International College of Surgeon", Επίτιμο Μέλος του "Αγγλικού Βασιλικού Κολεγίου Χειρουργών". Το 1982 ανέλαβε ως Αντιπρόεδρος του "Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου" και από το 1985 συνεχίζει την προσφορά του στην επιστήμη και την Ελληνική κοινωνία ως τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.