O Γεώργιος Δεληγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1901. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία έλαβε το πτυχίο του το 1925. Το 1923, φοιτητής ακόμα, διορίστηκε υποβοηθός και το 1925 ως τακτικός βοηθός στην Παθολογική Προπαιδευτική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οποία τελούσε υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή Α. Αραβαντινού. Το 1925 μετέβη προς μετεκπαίδευση στο εξωτερικό, όπου παρέμεινε επί επταετία εργαζόμενος σε Νοσοκομεία της Γερμανίας, Αυστρίας και Ελβετίας. Το 1933 αναγορεύτηκε Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το ίδιο έτος διορίστηκε ως Επιμελητής στην Παθολογική Προπαιδευτική Κλινική. Το 1938 εξελέγη Υφηγητής της Ειδικής Νοσολογίας και Θεραπευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1942 εξελέγη τακτικός Καθηγητής της Ειδικής Νοσολογίας και Παθολογικής Προπαιδευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια της Καθηγεσίας του διετέλεσε κατ' επανάληψη Κοσμήτορας της Σχολής, Συγκλητικός και Πρύτανης του Πανεπιστημίου κατά την περίοδο 1948-1949. O Γ. Δεληγιάννης υπήρξε ο θεμελιωτής του κλάδου της αιματολογίας στη Βόρειο Ελλάδα και άνθρωπος με ευρύτατα ενδιαφέροντα, τα οποία περιλάμβαναν, μεταξύ άλλων, τη λογοτεχνία, το θέατρο και τη μουσική. Διετέλεσε μέλος πολλών ελληνικών και ξένων Επιστημονικών Εταιρειών από τις οποίες στην "Ιατρική Εταιρεία Θεσσαλονίκης" υπήρξε Πρόεδρος κατά την περίοδο 1963-1966 και στην "Ελληνική Καρδιολογική Εταιρεία" Επίτιμος Εταίρος. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος της "Ανώτατης Κρατικής Σχολής Αδελφών Νοσοκόμων Θεσσαλονίκης", του Επιστημονικού Συμβουλίου του Κεντρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, του "Κέντρου Μαθητικής Αντίληψης" και Πρόεδρος πολλών υγειονομικών και ειδικών επιτροπών και συμβουλίων διαφόρων Oργανισμών κοινής ωφελείας. Το Oικουμενικό Πατριαρχείο τον τίμησε απονέμοντάς του τον τίτλο του Άρχοντος Oστιαρίου. Τιμήθηκε επίσης με το Διασυμμαχικό Μετάλλιο, το μετάλλιο του Ελληνοϊταλικού πολέμου, τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικος και τον Ταξιάρχη του Γεωργίου του Α'. O Γ. Δεληγιάννης απεβίωσε το 1977.