O Ευθύμιος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στη Δημητσάνα το 1904, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών της οποίας έγινε πτυχιούχος το 1928 και διδάκτορας το 1932. Κατά την περίοδο 1924-1934 εργάστηκε ως υποβοηθός, εξωτερικός και εσωτερικός βοηθός στην Α' Παθολογική Κλινική υπό τον Καθηγητή Σ. Λιβιεράτο. Το 1935 έχοντας λάβει υποτροφία του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργάστηκε στο Παρίσι στην Κλινική και το Εργαστήριο Πειραματικής Παθολογίας υπό τον Καθηγητή N. Fiesinger και στη συνέχεια επισκέφθηκε ιατρικά κέντρα στη Γερμανία, το Βέλγιο και την Ελβετία. Το 1940 εξελέγη Υφηγητής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα εργάστηκε ως Επιμελητής στην Α' Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών μέχρι το 1947, έτος κατά το οποίο εξελέγη Καθηγητής της Β' Παθολογικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, θέση στην οποία θήτευσε μέχρι το 1970. Κατά την περίοδο της Καθηγεσίας του διακρίθηκε για το νοσηλευτικό, ερευνητικό και εκπαιδευτικό του έργο. Δημοσίευσε μόνος και σε συνεργασία με άλλους επιστήμονες περισσότερες από 300 εργασίες, ενώ δεκάδες από τους μαθητές του διακρίθηκαν ως Καθηγητές Πανεπιστημίου και ως διευθυντικά στελέχη κλινικών. Υπήρξε μέλος στις Επιστημονικές Εταιρείες της Γαλλίας "Εταιρεία Συγκριτικής Παθολογίας", "Χημική Βιολογική Εταιρεία", "Ανατομική Εταιρεία" και της "Ιατρικής Εταιρείας Τροπικής Ιατρικής". Υπήρξε επίσης μέλος της "Ευρωπαϊκής Αιματολογικής Εταιρείας", της "Διεθνούς Θεραπευτικής Ενώσεως", καθώς και της "Ιατρικής Εταιρείας Αθηνών" και της "Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης", στην οποία διετέλεσε Πρόεδρος κατά την περίοδο 1959-1961. Τιμήθηκε με τα παράσημα του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος, το Σταυρό του Ταξιάρχου του Τάγματος του Γεωργίου του Α' και τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικος. Τιμήθηκε επίσης αναγορευόμενος ως Officier de l' Ordre de Merite. Το 1968 εξελέγη Πρύτανης του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. O Ε. Παναγιωτόπουλος απεβίωσε το 1973.