O Κάρολος Αλεξανδρίδης γεννήθηκε το 1885 στις Σέρρες και σπούδασε στις Ιατρικές Σχολές της Λειψίας και του Μονάχου. Το 1911 αναγορεύτηκε Διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Μονάχου και ακολούθως μετέβη προς μετεκπαίδευση στο Αμβούργο. Το 1912 εγκαταστάθηκε στις Σέρρες όπου εργάστηκε ως Παθολόγος - Φυματιολόγος και το 1916 μετοίκησε στη Θεσσαλονίκη όπου επί δεκαετίες προσέφερε αξιοζήλευτο ιατρικό, εκπαιδευτικό και κοινωνικό έργο. Πρωταγωνίστησε στην ίδρυση της Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης και του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και υπήρξε ο πρώτος Καθηγητής Παθολογίας και Κοσμήτορας της ιδρυθείσας το 1942 Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Διετέλεσε Πρόεδρος του Ροταριανού Oμίλου Θεσσαλονίκης, του Ελληνογερμανικού Συνδέσμου Θεσσαλονίκης, του "Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού - Παράρτημα Θεσσαλονίκης" και το 1965 αναγορεύτηκε αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. O Κ. Αλεξανδρίδης απεβίωσε το 1977 στη Θεσσαλονίκη και ετάφη σύμφωνα με επιθυμία του στην πατρώα γη των Σερρών

Ιατρός με ειδίκευση στη Χειρουργική. Εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1924. Ίδρυσε μεγάλη ιδιωτική κλινική, η οποία, μεταξύ άλλων, παρείχε υγειονομικές υπηρεσίες στους υπαλλήλους των "Σιδηροδρόμων του Ελληνικού Κράτους - Σ.Ε.Κ.".

Ιατρός με ειδίκευση στην Παθολογία. Παρείχε περίθαλψη χωρίς ανταμοιβή σε απόρους Θεσσαλονικείς, τους οποίους επιπρόσθετα ενίσχυε οικονομικά για την αγορά φαρμάκων και τροφίμων. Απεβίωσε πάμφτωχος και η ιατρική κοινότητα της Θεσσαλονίκης, η οποία περιέβαλε με βαθύτατη εκτίμηση τον Βασδραβέλη, διενήργησε έρανο για να καλυφθούν τα έξοδα της κηδείας του.

O Τηλέμαχος Δημητριάδης γεννήθηκε στην Κορμίστα Σερρών το 1898. Oλοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Γυμνάσιο Σερρών και ακολούθως φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1922 μετέβη για ειδίκευση στην Παιδιατρική Πανεπιστημιακή Κλινική του Βερολίνου, η οποία τελούσε υπό τη διεύθυνση του Καθηγητή A. Czerny. Παράλληλα εργάστηκε ως βοηθός στην Έδρα της Φυσιολογίας και Χημείας, εκπονώντας υπό την επίβλεψη του Καθηγητή P. Rona διδακτορική διατριβή υπό τον τίτλο "Η αυτόλυσις του φυσιολογικού και του ατροφικού μυός". Το 1927 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου εργάστηκε ως παιδίατρος. Το 1935 διορίσθηκε Διευθυντής του Παιδιατρικού Τμήματος του Κεντρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, όπου παρέμεινε μέχρι το 1940. Το 1943 προσελήφθη ως επιμελητής στη νεοϊδρυθείσα Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης και το 1947 αναγορεύτηκε υφηγητής με θέμα υφηγεσίας "Χρόνια ελονοσία και αλλεργία προς την φυματίωση", αναλαμβάνοντας τη διδασκαλία του μαθήματος της Παιδιατρικής στους φοιτητές. Κατά την περίοδο 1953-1968 υπηρέτησε ως επιστημονικός διευθυντής στο Δημοτικό Βρεφοκομείο Θεσσαλονίκης, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη μείωση της νοσηρότητας και της θνησιμότητας των τροφίμων του. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της "Ιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης" και της "Παιδιατρικής Εταιρείας Θεσσαλονίκης" και διετέλεσε μέλος του Συμβουλίου του "Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού". Απεβίωσε το 1974.

Στρατιωτικός ιατρός.

O Παντελής Κογιαλής γεννήθηκε στη Μικρά Ασία. Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και εγκατασταθείς στη Θεσσαλονίκη προσελήφθη στην Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας, όπου ανερχόμενος όλες τις διοικητικές βαθμίδες έγινε Νομίατρος και Διευθυντής της Δημόσιας Υγείας της Γενικής Διοίκησης Θεσσαλονίκης. Απεβίωσε το 1931.